Zasadnicze różnice między księgowością pełną a uproszczoną

Zakładając własną firmę, trzeba podjąć wiele ważnych decyzji. Jedną z istotniejszych jest wybranie odpowiedniej formy księgowości. Może to być księgowość pełna, która wiąże się z obowiązkiem prowadzenia ksiąg rachunkowych, lub księgowość uproszczona, która jest znacznie prostsza, jednak niedostępna dla niektórych rodzajów działalności. W artykule dokładniej opisujemy obie formy prowadzenia księgowości. Tłumaczymy, z jakimi obowiązkami są one związane oraz w jakich przypadkach przedsiębiorcy nie mają możliwości wyboru uproszczonej księgowości.

Na czym polega pełna księgowość?

Podstawową formą prowadzenia księgowości jest tzw. pełna księgowość. Odznacza się ona tym, że obejmuje szczegółowe dane dotyczące działalności klienta i ze względu na to, że musi być bardzo precyzyjna w określaniu wszystkich dochodów i kosztów prowadzania działalności, zazwyczaj jest zbyt skomplikowana, żeby przedsiębiorca mógł prowadzić ją samodzielnie. Najczęściej zajmują się tym zatrudnieni w firmie księgowi lub zadanie to jest zlecane działającej na zewnątrz kancelarii finansowo-księgowej.

Najważniejszym wymaganiem dotyczącym pełnej księgowości jest prowadzenie ksiąg rachunkowych. Zalicza się do nich m.in. księgę główną i księgi pomocnicze wraz z zestawieniem obrotów i sald ich kont, dzienniki oraz inwentarz składników aktywów i pasywów.

W jakich przypadkach przedsiębiorca musi prowadzić pełną księgowość?

Prowadzenie pełnej księgowości służy nie tylko określaniu wysokości koniecznych do zapłacenia podatków. Umożliwia ona również dokumentowanie pełnej sytuacji finansowej i bieżącą kontrolę spraw finansowych przedsiębiorstwa. W obowiązujących przepisach dokładnie określono, jakie przedsiębiorstwa są zobligowane do prowadzenia pełnej księgowości. Dokładnie nam to wytłumaczył nasz rozmówca, specjalista od księgowości z Biura audytorsko-księgowego eKFK w Warszawie:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych i pełnej księgowości dotyczy przede wszystkim podmiotów, których przychody netto za poprzedni rok obrotowy wyniosły w przeliczeniu na polską walutę co najmniej równowartość 2 milionów euro. Oprócz tego obowiązek prowadzenia pełnej księgowości mają też wszystkie spółki cywilne i spółki kapitałowe, w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowe, spółki akcyjne oraz spółki komandytowo-akcyjne.

Na czym polega księgowość uproszczona?

Księgowość uproszczoną prowadzą przede wszystkim przedsiębiorcy funkcjonujący w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Taką możliwość mają też małe firmy, stowarzyszenia, fundacje, związki zawodowe oraz partie polityczne. Prowadzenie uproszczonej księgowości w porównaniu z pełną księgowością jest dużo prostsze i powoduje mniej problemów.

Tak naprawdę uproszczona księgowość to nie jest tylko jedna forma księgowości. Istnieją 3 podstawowe formy uproszczonej księgowości:

• Księga przychodów i rozchodów – jest to narzędzie służące do bieżącej ewidencji księgowej wszystkich dochodów i wydatków przedsiębiorcy. Jeżeli w pliku KPiR nie widać osiągniętego przychodu, przedsiębiorca nie musi płacić podatku.

• Karta podatkowa – z tej formy uproszczonej księgowości mogą korzystać wyłącznie przedsiębiorcy, którzy prowadzą określone rodzaje działalności. W karcie podatkowej wysokość podatku jest obliczana procentowo stawką od osiągniętego przychodu.

• Ryczałt ewidencjonowany – podobnie jak w przypadku karty podatkowej nie każdy przedsiębiorca może korzystać z tej formy księgowości. Podatek w ryczałcie ewidencjonowanym jest wyliczany od przychodów przedsiębiorcy.