Próba miasteniczna. Co kryje się pod tą nazwą?

Miastenia to jednostka chorobowa związana z szybkim męczeniem się mięśni. Podstawowym badaniem, które pozwala wykryć lub wykluczyć to schorzenie jest próba miasteniczna, która wchodzi w skład badania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego EMG (elektromiografii). W artykule wyjaśniamy, jak objawia się miastenia, jak przebiega próba miasteniczna i jakie są przeciwwskazania do jej wykonywania.  

Czym jest próba miasteniczna?

Próba miasteniczna to element badania EMG (elektromiografii), pozwalający na ocenę czynności nerwów obwodowych oraz mięśni. Badanie służy do stwierdzenia, czy pacjent choruje na miastenię rzekomoporaźną – w takim przypadku test da wynik pozytywny. Choroba ta objawia się osłabieniem i szybką męczliwością mięśni. Najczęściej dolegliwości obejmują oczy, mogą towarzyszą temu podwójne widzenie czy opadająca powieka. Rzadziej chorzy skarżą się na bóle mięśni szyi, zaburzenia mowy i trudności podczas żucia pokarmu. Jednocześnie jednak trzeba wiedzieć, że ujemna próba miasteniczna nie oznacza całkowitego wykluczenia choroby. Wówczas zalecane są dalsze badania. W Gdańsku i Gdyni badanie EMG można wykonać w poradni Dobra Diagnostyka. 

Jak wygląda badanie EMG?

Badanie w kierunki diagnostyki miastenii polega na naklejeniu do ciała specjalnych elektrod, a następnie na stymulacji poszczególnych nerwów seriami impulsów elektrycznych. Dzięki temu można stwierdzić, czy mięśnie oraz nerwy pracują prawidłowo i nie dochodzi do blokowania ich czynności. Do testów wybiera się obszary ciała najbardziej dotknięte męczliwością. Co ważne, badanie nie jest inwazyjne i nie wymaga użycia igieł. Nie należy się go obawiać. Warto jednak pamiętać, aby w dniu testów nie stosować kosmetyków, takich jak balsamy czy olejki na badanym obszarze ciała. Zaleca się również zdjąć biżuterię i inne elementy metalowe. Po zakończonym EMG można wrócić do zwykłych codziennych czynności, w tym także do pracy. 

Przeciwwskazania 

Wśród najważniejszych przeciwwskazań związanych z przeprowadzeniem próby miastenicznej należy wymienić:

• ciała obce w badanej kończynie;
• protezy kończyn;
• opatrunki ortopedyczne, np. gips;
• przyjmowanie leków obniżających krzepliwość krwi. 

Skierowanie na badanie EMG zawsze wystawiane jest przez lekarza prowadzącego. Aby zminimalizować ryzyko efektów ubocznych, podczas wywiadu lekarskiego należy poinformować o rodzajach przyjmowanych leków. Niektóre farmaceutyki mogą bowiem stanowić poważne przeciwwskazanie do wykonania próby miastenicznej.